PRACOWNIA CHATKA MARGOT

Dziś proszę Cię byś dostrzec raczył Że spojrzeć nie znaczy zobaczyć. Że choćbyś miał żelazne dłonie To unieść nie oznacza donieść. Że choć pogrążysz się w zadumie To wiedzieć nie znaczy zrozumieć. Że właśnie o tym milczą groby Że dotknąć nie oznacza zdobyć. (K. C. Buszman, Dziś proszę)

Czerwiec oczarował nas zielenią. Czas spędzony z najbliższymi i przyjaciółmi to rzecz bezcenna. Podobnie jak pokazanie młodszemu pokoleniu ulubionych wielkomiejskich skarbów. Pogoda zaczęła rozpieszczać i niech tak zostanie. Lato trwaj!

Maj dał trochę w kość. Było stromo pod górkę. Jednak widoki na szczycie zrekompensowały wiele, bo przecież przeciwności losu budują siłę charakteru. Pomimo pogody, przyroda niezmiennie zachwyca ♥ Wspólne aktywności cieszą, podobnie jak możliwość obcowania ze sztuką, będącą (dzięki Bogu) nieodłączną cześcią mojego wykształcenia i zawodu. Za co jestem bardzo wdzięczna ♥

Coraz cieplejszy oddech natury na twarzy. Większa odwaga bycia silną. Nieposkromiona radość życia. Wdzięczność za to, co jest. Ciężka praca tam, gdzie mam wpływ. Odpuszczenie, gdzie nie mam. Patrzenie sercem. Wyłącznie. Przecież zawsze jest tak, jak miało być ♥

Być w chwili i być sobą. Patrzeć na siebie nawzajem, a czasami w tym samym kierunku. Zaglądać do wewnątrz siebie jak najczęściej. Być wdzięcznym za to co jest. Chcieć góry przenosić i liczyć ziarnka piasku. Patrzeć sercem. Szukać i odnajdywać ciszę. Kochać ♥